Els (55): "Wij zijn gek op wandelen. We gaan daarvoor ook wel eens naar Oostenrijk, België, Duitsland en Schotland. Maar kamperen doen we alleen in Luxemburg, op camping Kautenbach. Ik kwam er voor het eerst met mijn ouders in 1965, nadat zij van kennissen over deze camping hadden gehoord. Met Joop (56) kom ik hier sinds 1973. We worden wat ouder en ons onderkomen groeit mee: na een bungalowtent en een tourcaravan hebben we nu al twintig jaar deze vaste plek voor onze stacaravan."

Nancy (31): "Inmiddels is mijn dochter Emmelie (10) de vijfde generatie die hier komt! Zij was drie weken toen ze hier voor het eerst kwam." Els: "Camping Kautenbach blijft trekken, dat gaat vanzelf. We zijn heel blij met de eenvoud. De camping is natuurlijk wel wat met de tijd meegegaan. Zo waren er in het eerste jaar slechts twee wc's en twee kraantjes, maar kwam in 1967 het eerste sanitairgebouw. Bij de opening waren we aanwezig, we staan nog op een foto daarvan! Ook is er eind jaren 60 een brug over de beek aangelegd zodat je hier met de auto kunt komen. Gelukkig is het na zoveel jaren nog altijd heerlijk bosrijk en rustig, en heel gezellig. Er komen mensen van allerlei leeftijden. Samen ondernemen we dingen zoals voetbal kijken, dan kleurt de hele camping soms oranje! En toen ik 50 jaar werd, hebben mijn dochters als verrassing foto's verzameld van de vele vaste campinggasten en daarvan een collage gemaakt!"
Met de Luxemburgers kan de familie Overdiek het goed vinden. Joop: "De inwoners hier zijn veel relaxter dan Nederlanders. Ze gaan niet bij elkaar op de koffie zoals Nederlanders doen. Maar ze zijn wel heel vriendelijk en niet gehaast: komt het niet vandaag, dan wel morgen. Met één van de vroegere campingeigenaars, Ernie Knauf, hebben we een goede band. Hij komt vanavond bij ons op de barbecue. We zijn echt met hem bevriend geraakt toen we hem lang geleden door het drukke zomerseizoen hielpen omdat zijn vrouw ziek was." Els: "Mijn vader – die door het jaar heen als accountant netjes in kostuum liep – stond in de frituur, Joop runde het kantoor, en mijn broer Wim en ik deden het kampwinkeltje."

Els: "Mijn zus komt hier nog vaak, mijn broer ook soms. En eens in de drie jaar komen we hier met 35 familieleden en vrienden samen tijdens een Pinksterweekend. Dat is door de korte reisafstand ook goed te doen. Dan zijn we gezellig bij elkaar, terwijl iedereen ook lekker zijn eigen gang kan gaan. Want er is hier voor iedereen wat te beleven. Kinderen vermaken zich met zwemmen in de beek en met knutselochtenden en sport- en spelmiddagen die het animatieteam organiseert. Ook de spooktocht in het donker door het bos rondom de camping is favoriet." Daarnaast organiseren Els en Joop zelf veel. Els: "We zetten een speurtocht uit met foto's die aanwijzingen geven voor de route. Ook spelen we wel boerengolf of organiseert de camping een zeskamp waar wij dan graag bij helpen. Laatst deden daar negen teams aan mee van elk zes campinggasten, hartstikke leuk."
Els: ""En we wandelen dus graag. Om de dag maken we een tocht van 3 à 3,5 uur. We hebben gidsjes met rondwandelingen en themawandelingen, en een boek met wandelingen van station naar station. Vroeger liep ook onze hond mee, die ons ooit – toen we wat verdwaald waren en liepen te zoeken – heel duidelijk maakte dat hij geen zin meer had. Hij wandelde naar het café bij het station alsof hij wilde zeggen: kom, we nemen gewoon de trein terug!"
Nancy is niet zo'n grote wandelfan. Nancy: "De wandeling van hier naar het dorp en terug in 1,5 uur vind ik wel leuk om te doen. En je zit hier centraal voor uitjes, bijvoorbeeld naar Luxemburg-stad, daar ben je snel met de trein. Met een ov-kaartje van 4 euro kun je de hele dag reizen met trein en bus! Een aanrader is ook de LuxembourgCard, een combinatie van vrij openbaar vervoer en toegang tot musea en attracties. Erg goed geregeld. Sowieso is in Luxemburg de levensstandaard vrij hoog en ziet het straatbeeld er verzorgd uit. Er is in de afgelopen tien jaar veel gerenoveerd. En er is prachtige natuur, zoals het Moezelgebied, en veel historie. Denk aan de vele kastelen, bijvoorbeeld in Larochette, Beaufort en Kautenbach. Volgende week gaan we naar de ridderspelen in het kasteel van Vianden. Maar ik geniet vooral ook van de rust op de camping. Als je kampeert, dan leef je buiten. Heerlijk, want je zit al het hele jaar binnen. Mijn dochter Emmelie is heel creatief en vermaakt zich hier prima met onder meer haar kleurboeken. En als mijn kind het naar haar zin heeft, dan geldt dat ook voor mij."

Heeft u zelf ook leuke verhalen en beeldmateriaal over uw kampeervakanties in Luxemburg die u met anderen wilt delen? Dan horen we die graag, b.v. op onze fanpage www.facebook.com/ CampingsLuxemburg!
Tot ziens in Luxemburg!